Son 40 yıldır dünyada, 10 yıldır da ülkemizde okul dışı eğitim / doğada eğitim / orman pedagojisi / doğa temelli öğrenme gibi yaklaşımlar hızla yaygınlaşmaktadır. Çocuğun özgün öğrenme süreçlerini doğanın kendisi ile destekleyen bu yaklaşımlar çocuğun liderlik özelliğine, meraklarının sınırlarına, keşfetme becerilerine odaklanır. Doğada kendiliğinden gerçekleşen öğrenmede çocuğun bağımsızlığı korunurken, faydalı riskler her zaman göz önünde bulundurulur. Pedagojinin doğa ile birleştirildiği bu yaklaşımlarda çocuğun düzenli olarak doğada bulunmaları ve bunun sürdürülebilirliği kalıcı öğrenme için esas hedeftir.

Biz de bu amaçla, doğada öğrenme ve sınıf dışı eğitimi teşvik etmek, çocuğun doğa ile güçlü ve sevgi temelli bir bağ kurmasına rehberlik etmek ve bu anlayışı Ankara’da yaygınlaştırmak üzere Eymir‘de Zeze’nin Bahçesi ile işbirliği içinde bir uygulama yapmaktayız. Anasınıfından ortaokul düzeyine kadar eğitimin her kademesi için 1 tam günün müfredatını doğada gerçekleştiririz. İç ve dış eğitimlerin yanı sıra öğretmenlerimizin doğa ile kurdukları sevgi dolu bağı eğitimimizin merkezine yer almaktadır.

Doğanın dahil edildiği öğrenme yaklaşımlarında çocuklar,

● Kendilerini özgür ve yeterli hissederler.
● Düşünce yapıları gelişir ve kendilerini ifade etme becerileri kazanırlar.
● Doğada kendi kendilerine olduklarından sorunları görme, tespit etme ve çözme becerisi edinirler.
● Kimi zaman akranlarına liderlik eder kimi zaman işbirliği geliştirme eğilimi göstererek yaratıcı yollar üretirler.
● Bu somut tecrübeler hayatlarında gerek kendilerine gerek içinde öğrendikleri doğaya gerekse kendi gibi çocuk olan öğrenme arkadaşlarına karşı bir anlam ve değer kazandırmalarını sağlar.
● Yarı-yapılandırılmış bir çevrede olduklarından fiziksel, motor, bilişsel, psikolojik, kültürel ve sosyal gelişimleri doğaya uyumlu bir biçimde gelişir.
● Çocuklar yapar, öğrenir, keşfeder, üretir, dinlenir, doğada uyur, sebze eker, bostan bakar, ağaçlardan meyve koparıp yer, elleriyle keçileri besler, yıldız izler, gökyüzünü gözlemler…